Karapınar Yaylası
Karapınar Yaylası, Kadılar ve Bayramlar mahalleleri ile Bucakkınık ve Hacetler’in ortak yaylası durumundadır. Yayla Dörtdivan merkeze 7 km mesafededir. Kadılar Mahallesi’nde bu yayla “Aşağı Yayla” olarak da bilinmektedir. Burada hayvancılık yapan dört aile burada yaz kış sürekli kalmaktadır. Yazın bu sayı burada 10-15’e çıkar. Hayvancılığın dışında bazı aileler piknik, eğlenme ve dinlenmek amacıyla yine bu yayladan istifade ederler. Bunun dışında belli başlı kişiler münferit olarak da yaylaya gelmekte ve evlerinde kalmaktadırlar.
Karapınar Yaylası’na Bucakkınık ve Bayramlar Mahallerinden gidilir. Bucakkınık’tan sonra yol üzerinde dibek şeklinde “Kıztaşı” denilen bir taş bulunmaktadır. Önceden yayladan birilerini uğurlayanlar bu taşın yanına kadar gelirlermiş.
Bu yaylanın girişinde ve kuzey yönünde ağaların mandıraları vardır. Bunlar Bayramlar Mahallesi’nden Tahtabacaklar sülalesine aittir. Mandıradan sonra Amanlar ve Erenler çamlıkları yer alır. Burada yakın zamanlarda fidan dikimi yapılmış ve yaylanın bu tarafı orman görünümü almıştır.
Karapınar Yaylası’nın kuzeyindeki kayalıklar “Kelkaya” diye bilinir. Güneyinde “Tekçam” ve “Kepezin Çamı” bulunur. Yaylanın batısında “Kışla Boğazı” ve burada mandıralar yer alır. Kuzeyde Kuzören ve Kuldan köyleri yönünde “Sucak Dede” vardır. Burada bir çeşme ve birkaç kavak ağacı vardır. Eskiden Sucak Dede’ye genç kızlar dilek için gelirler ve buradaki ağaca başörtülerini asarlarmış. Yine bu istikamette Altdere, Sinekli, Acıelma, Kedi Kayası gibi mevkiler bulunmaktadır.
Karapınar Yaylası’nın yukarı taraflarında Sucak Dede’ye ait bir mezar bulunmaktadır. Önceleri burada bulunan bir çeşmeye Dörtdivanlılar hayvanlarını sulamak için getirirlermiş. Mezar defineciler tarafından kazılmış ve tahrip edilmiştir. Amanlar Mesire Alanı
Dörtdivan Amanlar Yaylası bir doğa harikası ve mesire alanı olması itibariyle dikkat çeken birçok özelliğe sahip. Bu yaylanın hemen yanında, yukarıda söz konusu ettiğimiz çok yaşlı çam ağaçlarının bulunduğu bir de Erenler veya Dedeler adlarıyla anılan bir yer vardır.
Amanlar’la ilgili şifahî kaynaklarda burada önceden bir yaşam alanı olduğu ifade edilmektedir. Bizim de alanda yaptığımız bazı araştırmalarda birkaç çömlek parçası, bazı taşların üzerinde bulunan delici alet izleri bizce buna işaret etmektedir. Bunların bazılarının hazine arayıcıları için birer işaret olarak görüldüğü tahmin edilebilir. Nitekim burada arazideki delik deşik yerler burada hazine arandığını göstermektedir. Amanlar hakkında konuştuğumuz kişiler aslan derisi üzerine çizilmiş bir harita ile Amanlar’a gelen birilerinin burada bir zamanlar hazine aradığını nakletmişlerdir. Ayrıca burada bulunan ve bir söğüt ağacının dibinde yer alan bir kuyuda böyle bir hazine arandığı nakledilmektedir. Bütün bunlar Amanlar ve Erenler’de bir zamanlar bir şehrin veya daha küçük bir yerleşim biriminin izleri olarak görülebilir.
Amanlar’la ilgili olağanüstü durumlar bundan ibaret değildir. Karapınar Yaylası’nın girişinde “Kıztaşı” denen bir taş bulunmaktadır. Bu taşın olduğu yerde geceleyin bir ateş yandığı söylenmektedir. Aynı şekilde Amanlar’a çok yakın olan Bucakkınık Mahallesi’nin mezarlığının da çok tekin bir yer olmadığı ve geceleri burada ateş yakıldığı söylenir. Bütün bunlar Dörtdivan’da efsaneleri de hatırlatan perili hikâyelerdir. Ancak halkın anlatışına göre bunların gerçeklik payı vardır.
Amanlar’da yapılacak bir araştırmanın buradaki yerleşim yerlerini ortaya çıkaracağını ve Dörtdivan tarihine ışık tutacağını zannediyoruz. Yaylanın çeşitli yerlerinde bulunan taş birikintilerinin bir tarihî hususa işaret etmesi ihtimal dâhilindedir. Yaptığımız araştırmalarda yaylaya neden Amanlar dendiği tespit edilememiştir. Erenler Mevkii
Karapınar Yaylası’nda Erenler diye anılan bir mevki vardır. Anlatılanlara göre buradaki ağaçların “Erenler”, “Örenler” veya “Ören” adıyla korunduğu söylenmektedir. Bu türden mevkilerde bulunan ağaçlar oldukça yaşlıdır ve halk hiçbir şekilde bu yerlerden ağaç kesmemekte, evine getirmemektedir.
Bu türden bir yer yine Amanlar Yaylası tarafında bulunmaktadır. Burada yer alan mezar ve benzeri yerlerin erenlere ait olduğu kabul edilmektedir. Fakat erenler diye anılan mahallerde kimlerin yattığı bilinmemektedir. Erenler’de bulunan çam ağaçlarının odunlarının bu mevkide yakılması mümkünken inanışa göre bunların evlere götürülüp yakılması yangınlara sebep olmaktadır. Bucakkınık Köyü’nde bu şekilde çıkan yangınlardan bahsedilmektedir.
Erenler veya Evliyalar diye anılan bir başka yer Aladağlar üzerinde bulunmaktadır. Buradan da ağaç kesilmez. Ağaç kesimi hoş görülmez. Bunun başa felaketler getireceğine inanılır. Bu bölgelerin ortak özelliği kimselerin buralara zarar vermemesidir. Halk bundan çekinir. Erenler adıyla anılan yerler Dörtdivan genelinde çok defa karşımıza çıkar.
Amanlar’ın hemen yanı başındaki Erenler (Dedeler) mevkiiyle ilgili şöyle bir efsane tespit edilmiştir: Bayramlar Yaylası’nda bir mesire alanı vardır. Bu alan bir adamındır. Geçmişte bu adamın rızası ile buraya bir mesire alanı yapılmıştır. Adam önceden burada çeşitli ağaçlar yetiştirmiş. Bu ağaçlara gözü gibi bakmış. Yıllar geçmiş ve adam bir gün vefat etmiş. Ölmeden önce bu ağaçların kesilmemesini ve kesilse bile bu alanın dışında yakılmamasını söylemiş ve aksini yapanlara beddua etmiş. Adam bunları söyleyince kimse o ağaçlara dokunmaya cesaret edememiş. Ama kadının biri bu kuralı çiğneyip oradan odun almış. Evine götürüp sobaya atıp yakmış. Bir süre sonra görünüşte hiçbir sebep yokken kadının evi tutuşmaya başlamış. Ev yanmış da yanmış. En sonunda yanacak bir şey kalmadığı hâlde ateş sönmemiş. Sonra o kadın evinin yanmış küllerini alıp o ormana koymuş ve evin yerinde yükselen ateş böylece sönmüş. Yasin ŞEN
Dörtdivan
