KIŞA DÖNDÜRDÜN
Keder öğüttüm yıllarca bu tende
Değirmen misali taşa döndürdün
Ne ayak bıraktın ne kol bedende
Kanatları kırık kuşa döndürdün
Hesap ettin hep noktayla virgülü
Sevilmeyi bile işe döndürdün
Kırdın gönlümde açan gonca gülü
Güzelim bahârı kışa döndürdün
Dalları sarkmış yaprağı dökülmüş
Baltayla kesilen yaşa döndürdün
Umudun,hayâlin boynu bükülmüş
Yarıda kaldığım düşe döndürdün
Herkes götürüp giderken bir şeyler
Yıllar yılı beni boşa döndürdün
Nedir bu derdin , dilin neler söyler
Mevzuyu sen, yine başa döndürdün
Yokdur başka umutdan gayrı çâre
Sabretmeyi bile aşa döndürdün
Ciğerlerim yandı da pâre pâre
Yufka yüreğimi taşa döndürdün
Fahri KAYAALP
Dörtdivanlı Şair
15.9.2025
