KADERE BOYUN BÜKTÜM
Unuttum gülmeyi gurbet elde
Ağladım gözümden yaşlar döktüm
Köyümün hasreti her gün dilde
Gülmeyen kadere boyun büktüm.
Alnımın yazısı gurbet imiş
Kalmadı çarem kendimi yaktım
Kurumuş bağlarım vermez yemiş
Gülmeyen kadere boyun büktüm.
Gurbette geçti en güzel yaşım
Yoruldu kalbim hayattan bıktım
Aynaya baktım ağarmış saçım
Gülmeyen kadere boyun büktüm.
Bir gün elime albümü aldım
Bakıpta gençlik resmimi öptüm
Yumdum gözümü hayale daldım
Gülmeyen kadere boyun büktüm.
Çare ararken hasrete gama
İçimde yanan ateşi söktüm
Baktım yollara oturdum cama
Gülmeyen kadere boyun büktüm.
Ali ÇANKAYA
Dörtdivanlı Şair
24.04.2025 Linz Avusturya
