HÜZÜN ÇÖKTÜ
Doksanlı yıllarda çok göç verdi,
Yatağı, yorganı saran gurbete gitti.
Bir anda nüfusu pek aza düştü…
Dörtdivan’a acı hüzün çöktü.
Bizler bırakıp gittik yüzüstü,
Dörtdivan baharda üşüdü.
Kim bilir, belki de bize küstü…
Dörtdivan’a acı hüzün çöktü.
Çarşıda, pazarda insan çoktu,
Cuma günüydü pazarı çünkü.
Günden güne kalmadı coşku…
Dörtdivan’a acı hüzün çöktü.
Köylerde yanan ocaklar söndü,
Ahşap evler sessizlikten çöktü.
Memlekette yazlar kışa döndü…
Dörtdivan’a acı hüzün çöktü.
Ali BALABAN
Dörtdivanlı Şair Ankara
23 Mart 2015
