“İnsanlara bir zarar dokunduğu zaman rablerine yönelerek dua ederler, sonra Allah onlara kendinden bir rahmet tattırınca da, bir bakarsın ki içlerinden bir gurup rablerine ortak koşuyorlar.” (Rum,30/33)
Dua etmekle insan istek ve arzularını yerine getirmektedir. Kul ile Allah arasında bir köprüdür. Ama bazı insanlar buna daima ihtiyaç duyarlar ve ibadeti bırakmazlar, bazı insanlar yalnızca sıkıntılı ve problemli olduğu zamanlarda duayı araç olarak kullanıp öylece Allahtan istemekteler.
Allah yalvaranların, iltica edenlerin kapısını daima açık tutmuş ve tutmaktadır. “Bana dua edin duanıza icabet edeyim, bana kulluk etmeyi kibirlerine yediremeyenler aşağılanmış bir halde cehenneme gireceklerdir. ” (Mümin,60.ayet) bu ayeti kerime Allahın vadidir, duanın zamanı yoktur, her zaman yapılmalıdır.
Dua kapısı her zaman açıktır. İnsan hatasını anlayıp yalvardığında Allahın katında onun ayrıca değeri vardır. “(Ey Muhammed) De ki: Duanız olmasa rabbim size ne diye değer versin.” (Furkan,77) buyrulması duanın önemini vurgulayıp hayatın bir parçası olduğunu göstermektedir.
Duada samimiyet önemlidir. Kul yalnızca darda kaldığında Allaha yönelmemeli, bağlılık daimi ve içten olmalıdır. İhtiyaç halinde dua edildiğinde insanın acizliğinin ifadesidir. İnsan acziyeti bilmeli ve ona göre hareket edip Allaha yakınlık bilincini canlı tutmalı, büyüklenme ve kibirden uzak bir şekilde kul kendisinin ve muhtaç olduğunu, Allahın ise yaratıcı olduğunu bilerek yardımını dilemeli ve isteklerini ona göre istemelidir.
Bilhassa şu üç ayların gireceği ve üç aylar içinde yapacağımız dualarımız çok önemlidir. Dualarımız da samimiyet şarttır. Kul ile Allah arasında kurulacak köprünün temellerini sağlam atarak öylece Mevlâ dan isteyelim ki ellerimiz boş varmayalım huzura!.
Hazırlayan: Durmuş ÖZTEKİN 06.05.2013 Emekli İmam Yenimahalle-Ankara
